W dniach 29, 30, 31 maja 2019r. klasa IIIa wraz z mamami była na wycieczce w Międzyzdrojach.

Z Żytowiecka wyjeżdżaliśmy o godz. 6:30, pogoda była straszna, po 6 godzinach jazdy przywitały nas słoneczne Międzyzdroje, a właściwie ośrodek „U Bogdana”, usytuowany w lesie. Mieszkaliśmy w biało-niebieskich domkach. Zaraz po zakwaterowaniu poszliśmy przywitać morze, było pięknie, fale, słońce i wiatr. Cztery osoby pierwszy raz widziały morze, były zachwycone. Deptakiem przy plaży poszliśmy do centrum Międzyzdrojów i oczywiście na molo. Były lody, gofry, zapiekanki i pierwsze zakupy prezentów. Potem poszliśmy do alei gwiazd. Do ośrodka wracaliśmy też deptakiem tak aby być najbliżej morza. Wszyscy byli bardzo zmęczeni i głodni. Po dobrej obiadokolacji wszyscy poszliśmy nad morze oglądać zachód słońca, był piękny. Dzieci biegały na boso, co niektórzy solidnie się pomoczyli. Zmęczeni, wszyscy szybko zasnęli. Drugi dzień zaczęliśmy spacerem nad morze, a potem śniadanie. O godz. 9:30 pojechaliśmy na prom do Świnoujścia. Kolejka na prom była bardzo długa, dlatego w drodze powrotnej wracaliśmy promem pasażerskim, niektóre dzieci trochę się bały. Następnym punktem był Fort Gerharda i latarnia morska.

Fort Gerharda - zwany również Fortem Wschodnim, to jeden z fortów Twierdzy Świnoujście. Należy do najlepiej zachowanych XIX wiecznych pruskich fortów nadbrzeżnych w Europie i od 2010 roku jest siedzibą Muzeum Obrony Wybrzeża w Świnoujściu- największej tego typu prywatnej placówce w Polsce gromadzącą ponad 2000 muzealiów związanych z rozwojem Twierdzy Świnoujście na przestrzeni ostatnich 300 lat! Dzieciaczki i mamy dostały pokaz musztry pruskiej, wszyscy byli pasowani szablą na sierżantów. Zwiedzanie zakończone było salwą armatnią.

Latarnia Morska Świnoujście – najwyższa na polskim wybrzeżu Morza Bałtyckiego, jedna z najwyższych latarń morskich na świecie. Wykonana z cegły, na jej szczyt prowadzi dokładnie 308 schodów. Nie wszyscy uczestnicy wycieczki zdecydowali się pokonać tą ilość stopni, ale widok z latarni był wspaniały.

Do ośrodka wróciliśmy bardzo zmęczeni i głodni. Po kolacji obowiązkowo poszliśmy nad morze zobaczyć zachód słońca. Wieczorem mamy zorganizowały ognisko i pieczenie kiełbasek. Było super. Cisza nocna, wszyscy udali się do swoich domków i szybko zasnęli. Wczesnym rankiem wybraliśmy się nad morze aby ostatni raz popatrzeć na poranne fale. Po śniadaniu spakowaliśmy się do autokaru i pojechaliśmy do Muzeum Wolińskiego Parku Narodowego.

Muzeum obrazuje różnorodność przyrody Wolińskiego Parku Narodowego. Można tu z bliska obejrzeć charakterystyczne dla tego obszaru ekosystemy wraz ze specyficznymi dla nich przedstawicielami fauny. Na szczególna uwagę zasługują wystawy przedstawiające środowisko nieleśne i wodne. Jest to o tyle ważne, że ekosystemy te obecnie w parku zajmują ok. 60 % powierzchni. Polujący bielik niosący upolowaną ofiarę, atakujące bataliony czy też odpoczywające na brzegu morza foki to niektóre ich elementy. Ekosystemy leśne reprezentowane są przez gatunki specyficzne dla całej wyspy Wolin jak: jeleń, sarna, dzik czy lis. Można też z bliska ocenić wielkość największego ssaka Europy żubra. Na uwagę zasługuje również wystawa geologiczna i etnograficzna. Prawie wszystkie dzieci zrobiły sobie zdjęcie z eksponatem niedźwiedzia brunatnego. Po zwiedzeniu muzeum pojechaliśmy do Rezerwatu Żubrów. Zagroda Pokazowa Żubrów w Wolińskim Parku Narodowym. Żubrowisko położone jest w środku lasu. Zagroda o powierzchni 28 ha założona została w 1976 roku. Początki hodowli sięgają 1976, kiedy sprowadzono cztery żubry z Puszcz Boreckiej i Białowieskiej. Pogoda była piękna więc spacer przez las do zagrody żubrów był bardzo przyjemny.

Autokarem wróciliśmy do Międzyzdrojów aby pożegnać się z morzem, zjeść obiad, lody, zrobić ostatnie zakupy – prezenty, pamiątki. Wszyscy bardzo zmęczeni, ale pełni wrażeń wróciliśmy do domu.

Dorota Przybylska

Galeria zdjęć: